مگر ما چه کرده ایم که شرمنده شهدا باشیم؟!
مگر ما چه کرده ایم که شرمنده شهدا باشیم؟!
کارمان شده لینک کردن عکس شهدا وتیتر زدن برای آن!
راستی شهدا از ما می خواهند که مدام عکسشان را به هم نشان دهیم؟مگر عکس شهدا دردی هم دوا می کند؟
شاعری می گفت :
نامشان تنها بر کوچه های بن بست و حقیر مانده است...
چه اهانت بی شرمانه ای...
آن ها دل هایشان را به نام خدا کردند و ما...
نه جناب شاعر!
کدام کوچه بن بست و حقیر؟!
بزرگراه هایمان به نام شهدا است!
-ببین!گوش کن بذار بگم! همت و ولش کن! برو از حکیم بیا...
-وای وای! همت که اعصاب نمیذاره برا آدم! لامصب همش ترافیکه...
-ته خرازی می رسی به همت، باکری رو که رد کردی، از تو چمران بنداز بیا بالا...
حرفم را پس گرفتم!
شهدا واقعا شرمنده ایم که از اسم خاص به اسم مکان تبدیل شده اید!
با شما باید راه بهشت را پیدا کرد نه راه خیابان های شهر را...
راستش را بخواهید نام شمارا بر خیابان ها گذاشتیم تا فراموشتان نکنیم،ولی از شما چه پنهان ما خودمان راهم به یاد نمی آوریم چه برسد به شما!
نشانه اش هم اینکه اینقدر برای خودمان یوزرهای مختلف ساختیم ودرپس چهره ها و نام های مختلف مخفی شدیم،که صفحه نفاق مجازی پرونده آخرتمان، سیاه سیاه است...
شهدا شرمنده ایم که برخی با عکس های شما مشغول جمع کردن لایک برای پیجشان هستند...
شهدا شرمنده ایم که حتی به اندازه یک خط، از شیوه زندگی تان را بلد نیستیم...
شهدا شرمنده ایم که می دانیم کدام یک از اعمال مان مارا شرمنده شما می کند و خود را اصلاح نمی کنیم...
شهدا شرمنده ایم که همیشه شرمنده ایم...
شما را به خدا قسم! کمک کنید تا شرمنده تان نباشیم ...
افکارما نیازمند یاری دستان شماست...